اثر محلول‌پاشی کودهای حاوی عناصر غذایی و محرک‌های رشد بر مؤلفه‌های جوانه‌زنی برنج

جوانه‌زنی و رشد گیاهچه یکی از مهم‌ترین مراحل رشدی گیاه است که تعیین‌کننده درجه موفقیت سیستم‌های زراعی در تولید می‌باشد. به منظور بررسی مؤلفه‌های جوانه‌زنی بذرهای برنج حاصل از محلول‌پاشی کودهای حاوی عناصر غذایی و محرک‌های رشد، آزمایشی به صورت اسپلیت‌پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با شش تیمار کودی شامل: T1- بیوسویل+ بیوروت، T2- آلگا + الفر8-8-8، T3-بیوفول فسفر+ الفر پدی، T4- بیوفول پتاسیم+ الفر پدی، T5- الفر فولوات روی و T6- شاهد بدون مصرف کود مایع و دو رقم شیرودی و طارم‌هاشمی در سه تکرار در موسسه تحقیقات برنج کشور- معاونت مازندران در سال زراعی 1389 اجرا گردید. بعد از برداشت آزمایش جوانه‌زنی و رشد گیاهچه بر روی بذرهای حاصل از بوته‌های مادری انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس حاکی از اختلاف معنی‌دار بین ارقام در صفات درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، یکنواختی جوانه‌زنی، زمان تا 50 درصد جوانه‌زنی و طول ساقه‌چه در سطح احتمال یک درصد بود. بطوری که رقم شیرودی نسبت به رقم طارم‌هاشمی درصد، سرعت و یکنواختی جوانه‌زنی بیشتری داشت، اما رقم طارم‌هاشمی طول ساقه‌چه و زمان تا 50 درصد جوانه‌زنی بیشتری نسبت به رقم شیرودی دارا بود. همچنین نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بین تیمارهای محلول‌پاشی از لحاظ صفات وزن خشک ریشه‌چه و وزن خشک ساقه‌چه اختلاف معنی‌دار وجود داشت که تیمار T4 (بیوفول پتاسیم و الفر پدی) بیشترین مقدار وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه را دارا بود و با تیمار شاهد (عدم محلول‌پاشی) اختلاف معنی‌داری داشت.